ciT - Wieldop

© Franky d`Miedo en Vilde Jess Rodin

Je bent een kind met een lui oog voor de etalage van een handelaar in bric-à-brac. Zilver- en glaswerk, een halssnoer, een kandelaar, een kaptafel, een hakschoen, een legerbottine, een magazine, een plaat van Mozart, een mof van bont, een kop van porselein, een wandornament uit hout gekapt. Een zonnebril met stukjes glas bekleed vangt je spiegelbeeld – je oog blijft aan een stoffig glasrandje plakken.

Voor de deur ligt een wieldop op een spons – slechts één keer gebruikt uitroepingsteken. In een wieldopweerspiegeling is de stad een lint, gebouwen geperst tussen lucht en asfalt. Een wolkenkrabber past in de ruimte tussen je duim en wijsvinger. Het politiekantoor verdwijnt achter de top van je pink.

'Het feestje was de moeite en de dop kwam brandschoon uit de vaat, aldus de vorige eigenaar,' aldus de verkoper. ‘i don’t undRstNd wot U sed,’ zeg jij en hij sist en klapt in zijn handen.