Ban
iedereen weet wat er zich afspeelt
achter de deur van een normaal gezin
ook wij wachten schuw op een schok
van de aardkorst als pardon voor
handen die ongelukkig landen
als de handschoen eindelijk ligt
op een trede van de trap naar ons bed
gieten wij beelden van het woord
geluk wordt op een voetstuk gezet
de romp blijkt naakt en hol
wie wast de handen in de hitte van dit
eden waar appel ons in de mond valt
onze tanden zijn het vlees vergeten
woord stelpt zucht naar groei nooit alleen
in natuurdocumentaires wordt nog gevreeën
Geen opmerkingen:
Een reactie posten