vrijdag 11 juli 2014

The Paris Review - Kurt Vonnegut

Een paar jaren terug tikte ik in De Slegte De ontdekking van de literatuur op de kop. Voor dit boek selecteerde Joost Zwagerman twintig interviews met schrijvers uit het archief The Paris Review, een vermaard Amerikaans literair tijdschrift. Het interview met Kurt Vonnegut is me altijd bijgebleven.

Tijdens de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog was Vonnegut getuige van de bombardementen op Dresden. Hij maakte deel uit van een groep Amerikaanse gevangenen die werd opgesloten in een ondergronds slachthuis. Die ervaring vormde de aanleiding voor zijn bekendste boek Slaughterhouse-Five.

Vonnegut is een lolbroek. De ene keer praat hij over zijn herinneringen aan de oorlog, het andere over twerps. Excuseer? Twerps? De interviewer stelde zich dezelfde vraag.

Interviewer:
Wat betekent twerp dan in de strikte zin van het woord, wat is de oorspronkelijke betekenis?
Vonnegut:
Dat is iemand die een kunstgebit tussen zijn billen klemt.

I:
O.
V:
Pardon. Tussen zijn of haar billen. Anders beledig ik de feministes weer.

I:
Ik begrijp niet helemaal waarom iemand dat met een kunstgebit zou doen.
V:
Om de knopen van het leer op de achterbank van taxi's af te bijten. Dat is de enige reden waarom twerps dat doen, het enige waarvan ze hitsig worden.

Op de website van The Paris Review vond ik het hele interview. Schaaf je Engels bij en get reading.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten