Stonden de oude psychiatrieboeken vol met wat patiënten vertelden, nu zie je alleen maar statistieken en pseudomathematische grafieken. In studies gaat het nauwelijks over wat er in bijzondere gevallen gebeurt; men presenteert cijfers waarin de gevallen bijeen zijn gevoegd. We krijgen bijvoorbeeld niet te horen waardoor een individuele persoon op een behandeling reageerde en wat die reactie precies was, we krijgen alleen cijfers: hoeveel deelnemers al dan niet reageerden. Het individu is naar de achtergrond verdwenen.
Fragment uit Wat is waanzin? van Darian Leader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten