Café 'Ino zag er verlaten uit. Er hingen kleine ijsformaties aan de rand van de oranje luifel. Ik nam plaats aan mijn tafeltje, bestelde mijn bruine toast met olijfolie en sloeg De eerste man van Camus open. Ik had het een tijd geleden al gelezen, maar was er zo in verdiept geraakt dat er niets van was blijven hangen. Dat is mijn hele leven een terugkerend raadsel voor me geweest. In mijn vroege puberteit zat ik urenlang te lezen in een bosje met jonge bomen bij de spoorweg van Germantown. Net als Gumby gaf ik me helemaal over aan een boek en soms ging ik daarbij zover dat het leek of ik er in woonde. Ik heb daar zo heel wat boeken uitgelezen; ik sloeg het boek dicht, maar wist bij thuiskomst niets meer over de inhoud. Dat zat me dwars, maar ik praatte met niemand over die vreemde afwijking. Ik bekijk het omslag van die boeken en de inhoud blijft een mysterie dat ik met geen mogelijkheid kan oplossen. Ik was dol op bepaalde boeken, woonde er zelfs in, maar kan me er niets van herinneren.
Fragment uit M Train van Patti Smith.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten