Er zijn twee soorten rommel: de achteloze en de noodzakelijke. De achteloze rommel is niet van belang omdat die op nonchalance wijst, en nonchalance maar zelden iets goeds heeft opgeleverd. Met noodzakelijke rommel, troep die niet te voorkomen was, ligt dat anders. Die verbergt haast altijd het verhaal van een perfectionist die bij alles wat er werkelijk voor hem toe deed zozeer ad fundum wenste te gaan dat hij de praktische en logistieke kant van zijn leven wel moest verwaarlozen. Een voor de hand liggend gevaar dat ook mij bedreigt en steevast resulteert in tijdsgebrek. Troep en perfectionisme zijn vaak de kinderen van één vader.
Fragment uit Harnas van Hansaplast van Charlotte Mutsaers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten