ciT - Foto

© SMUG 

Je bent een vrouw met afhangende ogen, halfgeopende mond, een te grote zwarte mantel en een verlopen hoed, dwalend door de straten (en de nacht valt en valt). Je bent amper een mens, bijna een kraai (die krast en krast). Je bent gewoon moe en geeft geen moer om mode. Je lijdt aan verzamelwoede – een loods gehuurd voor een verzameling kranten, stapels en stapels tot aan het plafond.

Je komt aan de kost als kindermeisje. Aan het einde van de maand krijg je een cheque die je wederom niet int. Vergeten of ... Ach, wat kan het jou – iemand – schelen? Foto’s nemen, zoveel mogelijk foto’s nemen, daar is het jou om te doen. De knapste snapshots hang je met een speld aan een wasdraad in je kamer onder de nok van het dak. Als de kinderen vragen wat je later wilt worden, dan zeg je: ‘Een filmrolletje in een zwarte koker met een grijs dekseltje op verstopt onder grotemensenkleren op de bodem van jouw speelkoffer’.