zondag 5 april 2015

2 jaar

wardmertensschrijft.blogspot.be vierde op 1 april zijn tweede verjaardag.

Zes vaststellingen, bloggen =
  1. werken
  2. volhouden
  3. verwonderen
  4. verbinden
  5. een les in zelfkennis
  6. tof
Bij de start in 2013 had ik een vaag idee over wat ik hier wilde doen: schrijven over schrijven. Maar, wat betekende dat precies? Hoe ruim of eng interpreteerde ik dat uitgangspunt? Ik dacht: al schrijvende kom ik er wel achter.

Ik stelde mezelf die vraag uitdrukkelijk opnieuw na de polemiek van Peter De Voecht. Na twee jaar bloggen is mijn antwoord: liefst zo ruim mogelijk. Sinds ik die knoop heb doorgehakt, blog ik niet alleen over literatuur, maar ook over tuinen en mezelf. Het maakt niet uit dat ik geen abonnement op bungeesprongen heb of elke week in een ander land vertoef. Mijn leven is soms leuk, soms minder, soms gewoon en soms saai. 

Elke voorval, elk onderwerp kan de aanleiding voor een blogbericht vormen. Een avontuur levert niet noodzakelijk een spannende tekst op. Het avontuur en de spanning zitten in de woorden die aan een ervaring worden gegeven. Het gouden stof op de letters is niet alleen voorbehouden aan het avontuurlijke, maar ook aan het alledaagse. 

Goesting in nog eens twaalf maanden met af en toe een woord, een zin of een heel blogbericht van mij? Volg me:
  1. Via mail: laat uw adres achter in het vak onder 'Volg me via e-mail' aan de rechtkant van het scherm.
  2. Op Google+
  3. Op Youtube
Nostalgisch van aard? Dit zijn de vijf meest gelezen berichten van de voorbije twaalf maanden:
Voor ik mijn twee kaarsen uitblaas, toch nog even dit: de Saoediër Raif Badawa uitte op zijn blog kritiek op de religieuze leiders van zijn land en riep op tot secularisme. Het leverde hem een gevangenisstraf, een geldboete en een reisverbod op. Hij deelt een cel met dertig andere mannen - moordenaars, drugdealers en dieven. Als sadistisch toetje veroordeelden de autoriteiten hem tot duizend zweepslagen. Na de eerste reeks van vijftig klappen werd de straf opgeschort omwille van gezondheidsredenen. 

Bestaat er iets gruwelijkers dan gefolterd worden voor het uitdrukken van een eigen mening? Ik kan me niet eens voorstellen dat zoiets me overkomt. Bloggen zou overal vanzelfsprekend moeten zijn. Dat is het helaas niet. En net daarom moeten we dit blijven doen, moeten we blijven bloggen en de tralies rond Badawa woord per woord afbreken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten