zoals aan wat mijn moeder bedoelde toen ik, nog zo dik als Afrika
en mijn cavia nog mals, haar vroeg waarom vergeten
geen 'ge' krijgt zoals geslapen, gegeten en gedanst
en zij toen, terwijl ze de strijk opplooide mompelde
alsof ze de woorden tussen mijn kleren schoof:
vergeten wordt nooit voltooid
Fragment uit de cyclus Geschubd zenuwachtig pootje van Maud Vanhauwaert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten