In april legde ik in de tuin een nieuw perk aan. Een pittige onderneming: graszoden afschrapen, aarde omspitten, mest toevoegen. En dan konden eindelijk die planten de grond in. Het resultaat? Een modderpoel met enkele groene sprietjes. Dit komt nooit goed, dacht ik. Maar kijk, vier maanden later moet ik het perk elke dag water geven omdat er geen druppel regen valt. De groene sprietjes zijn uitgegroeid tot een bloemenzee van witte echinacea.
Voor het eerst slaag ik erin iets te laten bloeien dat ik zelf heb geplant. In een brief aan een vriendin schreef ik over mijn pril tuinsucces. En ik voeg er nog een insta-perfect plaatje van de bloemen aan toe, dacht ik. Ik hield mijn polaroidcamera boven het perk en met één klik was het gefikst: een prachtig kiekje van de witte echinacea ... en twee witte sokken. Mijn voeten hadden, tegen de planning in, ook de foto gehaald. Het is zomer. Dat is nu wel zeker.
Wat doe je als het wekenlang droog en heet is? Hoesten, onder andere. En lezen. Laat je inspireren door de boekenkast van bekende lezers of door mijn leeslijst. Geen zin in een boek? Gooi wat magazines op je koffietafel of in je koffer. Of doe gewoon niks. Mijmer, reflecteer, val in slaap, word wakker en laat je iets te drinken brengen. Maak plannen voor het najaar. Ga jij vanaf september meer lezen of meer schrijven? Zet jij eindelijk dat fantastische kortverhaal op papier dat later in een literair tijdschrift wordt gepubliceerd? Of droom jij van een eigen schrijfgroep?
Zomer = niets moet, veel mag. Zoals witte sokken dragen, bijvoorbeeld, en ze nog fotograferen ook. Ik zie je graag terug aan het staartje van de zomer voor meer poëzie, kortverhalen, interviews, recensies en geklets over literatuur.
Meer lezen? Klik hier.
