Was het nu mijn derde of vierde Schrijfdag? Ik ben de tel kwijt. De Schrijfdag is altijd een fijn weerzien met mensen met wie ik ooit schrijfles heb gevolgd, en dat zijn er altijd meer dan ik mij herinner. Daarnaast prop ik steevast mijn dagplanning vol met het inspirerende aanbod van lezingen en workshops.
Vanaf nu blog ik alleen nog maar in stijl dankzij de tips van Barbara De Munnynck van This is how we read. Wat zijn de pijlers van mijn blog? Hoe kan ik mijn blog promoten? Ik denk al snel: dat loopt allemaal wel goed, maar aan het einde van de lezing besefte ik dat het altijd beter kan. Barbara beschouwt haar eigen blog als een plek waar ze schrijft over boeken, auteurs en literaire uitstapjes, maar evengoed over niet-literaire onderwerpen. Omdat zoiets op een blog nu eenmaal kan en mag.
Opiniemaker Guillaume Van der Stighelen leek op zijn beurt ter plekke een lezing uit zijn mouw te schudden, met de nadruk op leek, want aan het einde kwam alles wat hij zei mooi op z'n pootjes terecht. Mijn meningen uiten op papier of online? Vanaf nu zou me dat dankzij zijn tips ook he-le-maal moeten lukken.
De Schrijfdag eindigde met de prijsuitreiking van de wedstrijd De zin van je Leven. En voor wie het nog niet wist, een zin uit mijn verhaal Vissen Redden haalde de shortlist. De publieksprijs ging naar Karen Brom en de juryprijs naar Kevin Amse. Proficiat enzo! Als ik jullie beter kende, dan had ik jullie een klapzoen gegeven. Ikzelf ging naar huis met een knappe tote bag met mijn zin op gedrukt. De inhoud daarvan was ook de moeite ('t is zoals de goodie bag van de Nacht van Exclusief, maar dan gericht op boekwurmen).
O ja, en dan was er ook nog dat lieve meisje dat geheel vrijwillig mijn zin op haar rug liet tatoeëren. Het was te koud om in het Felix Pakhuis met een blote rug rond te lopen, maar ze deed het toch. Van toewijding voor de kunst gesproken!
 |
| Copyright: Creatief Schrijven |
Vind jij ook dat ik op een konijn lijk op de foto?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten