Toch kan ik niet accepteren wat Steiner heeft gesuggereerd, namelijk dat zwijgen het antwoord is, dat het beter is om 'het onzegbare niet tot het onderwerp van triviaal literair en sociologisch gedebatteer te maken'. Ook ben ik het niet met hem eens, wanneer hij zegt: 'Ten overstaan van zekere realiteiten is kunst triviaal of impertinent.' Ik zie hierin een overdreven mate van piëteit, te meer omdat Steiner zelf niet gezwegen heeft. Bovendien blijft de belichaming van het kwaad, wat Auschwitz is geworden - ook al mag het dan in zijn onbegrijpelijkheid bijna kosmisch lijken - slechts zo lang ondoorgrondelijk als we ervoor terugdeinzen een poging te doen, hoe inadequaat ook, om het te doorgronden.
Fragment uit Sophie's Choice van William Styron.
Intense emotionele en fysische ervaringen kunnen niet naar waarheid worden verwoord. Alle verhalen hieromtrent veranderen in literatuur.
BeantwoordenVerwijderenHeb het in discussies altijd moeilijk met de stelling dat literatuur embedded is in de realiteit. Literatuur is juist het overstijgen, het intenser en helderder maken vd realiteit. De bevrijding uit 'realiteiten' die bij iedereen anders worden ingevuld.
De waarheid kan moeilijk achterhaald worden. De vraag is dan of de waarheid (= de realiteit) echt bestaat.
Niets is in het extreme waar of onwaar, reëel of irreëel. We kunnen alleen afspraken maken.
Hehe, wat een woord, piëteit. Verklaar je nader.
Kusje
Yasse
Ik denk dat hij piëteit gebruikt in de betekenis van een overdreven vorm van respect, achting of ontzag voor het onderwerp.
VerwijderenZodra mensen de realiteit ervaren, verklaren en beschrijven (door middel van mondeling of schriftelijke verhalen) wordt die realiteit veelvormig en interessant. Er bestaat niet zoiets als de waarheid, eerder een patchwork van waarachtige verhalen. Zij zijn voor mij wel embedded in de realiteit. Verhalen overstijgen voor mij de realiteit niet, ze staan er middenin. De realiteit is, net als mensen, een aaneenschaling van verhalen.
So it is!:-) :-) :-)
BeantwoordenVerwijderen