maandag 13 november 2017

Af en toe een fragment - Ellen Deckwitz

Misschien is dat wel de reden dat we zo lang wachten om de klassiekers tot ons te nemen. We weten van tevoren al dat ze geweldig zijn en dus ook hoe groot de klap zal zijn als je ze eenmaal uit hebt. Daarom voelde ik bij het lezen van Middlemarch na iedere rake regel ook verdriet, omdat ik weer een aantal woorden dichter bij het einde kwam. Dat is het grote probleem met goede boeken: ze verlichten even het duister om ons heen, om ons uiteindelijk toch weer in hetzelfde donker achter te laten, wanhopig tastend naar nieuwe woorden, naar een zin.

Fragment uit Dichter bij Ellen van Ellen Deckwitz in de boekenbijlage van De Morgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten