© Dzia |
Je
bent een man van veertig zonder kind, vrouw of hobby en je hebt gewandeld,
verdomme, je hebt gewandeld – zweet op je rug, onder je oksels, op je voorhoofd
en ongeschoren kaken, voeten vol met blaren. En dorst. In het midden van de
stad zak je bijna door je knieën. Twee zachte handen duwen je beslist in een
stoel.
De zon valt als een dooier op de stilstaande
klok van een voormalig beursgebouw. Die dag wordt slechts één wisselkoers bepaald: de
waarde van één seconde. Iedereen die zit en niets doet – niet tobt of werkt,
wegloopt, -fietst of -rijdt – krijgt er twee voor in de plaats. Later vier, dan
acht, zestien. Na een tijdje stel je vast dat enig geslenter de koers gunstig
beïnvloedt.
Dacht eerst dat de koers de Ronde van Frankrijk was. De haas is wel top. Hij springt en koerst naar je tekst...
BeantwoordenVerwijderen