Berlijn met voetnoten - Kadaver 2

Begin juli trok ik voor acht dagen naar Berlijn. Tijdens de trip hield ik een logboek bij. Dat leverde 29 notities op. De voetnoten voegde ik later toe. Vandaag notitie 18.

Kadaver 2

Tijdens een wandeling in  het Viktoriapark in Kreuzberg rolt er plots een dode muis van de helling. Ze komt vlak voor mijn voeten tot stilstand. Ik schrik me een hoedje, onderdruk een gil. Ik loop snel verder, maar werp een minuutje later een blik over mijn schouder. De muis ligt er nog steeds. In de bosjes zie ik geen giechelende kwajongens zitten, geen beest dat naar een verloren prooi zoekt. Ik weet het nu wel zeker: de (dode) dieren nemen wraak op mij. Ik heb te veel gedichten over hen geschreven. Ze hebben mijn internetgeschiedenis uitgepluisd en vellen een onverbiddelijk oordeel over mijn zoekgedrag: ik betoon de laatste tijd te veel interesse in taxidermie*.

* Desondanks schrijf ik kort na mijn terugkeer uit Berlijn volgend gedicht: wij geven het beste van onszelf/pas onder de lakens weg/de imitatie van het opgezette dier/voor het laatst op schoolreis gezien/wij herinneren ons de verwonderde blik in hun ogen/al gebruikten wij daarvoor toen andere woorden/kapot oud stuk.