Af en toe een fragment - Chris Kraus

Zo gaat dat altijd. Alleen wie van het geijkte pad durft af te wijken en niet bang is om te falen, zal succes oogsten. De grootste vrijheid ter wereld is de vrijheid het fout te hebben. Het wordt pas sneu als je je hoofd elke keer weer tegen dezelfde muur stoot en niet van koers verandert. Ook eindes vind ik geen mislukkingen. Ik denk aan Tiny Creatures, een alternatieve galerij in LA waarover ik geschreven heb. Op lezingen vraagt men me weleens naar deze ‘geflopte’ galerij, die obscuur begon, een fenomenaal succes werd en na tweeënhalf jaar door een cocktail van geld, drugs en succes ophield te bestaan. Was dat een flop? De galerij heeft toch bestaan, is dat niet waardevol? Niet alles in het leven is eeuwigdurend. Dingen ontstaan en lossen op, waarna je weer verdergaat. Dat geldt ook voor vriendschappen en liefdesrelaties. Toen ik net weg was bij Sylvère (de echtgenoot van Kraus, nvdr) en naar LA was verhuisd, had ik enkele gesprekken met therapeuten om af te tasten bij wie ik in therapie wilde. De man die zei ‘zo, jij hebt dus al twee mislukte relaties’ werd het in elk geval niet. Met zo iemand kon ik toch niet praten? Hij had me moeten feliciteren!

Fragment uit een interview met Chris Kraus in De Standaard der Letteren.