Het kijken naar televisie stelt gerust

Het kijken naar televisie stelt gerust

Vanaf 19u tellen mijn ouders en ik de doden
Bij een ster slaat finaal de bliksem in
Een 102-jarige blogger bezwijkt aan wildgroei
De stem van Europa sterft van ouderdom

Later kijken we naar een documentaire over kanonnenvlees
Dat ze tegenwoordig nog zoiets maken, stiet mijn moeder uit
Mijn vader verkiest een programma over de betrouwbaarheid
van rood vlees in onze verderfelijke voedselketen

Daar slachtoffermonden niet praten kunnen
wordt aan partner of verre verwant om getuigenis gevraagd
Ze proberen zich het slagveld in te beelden
en dan vooral de reactie daarop van naam soldaat

Het reclameblok prijst power ranger-poppen aan
veerkrachtige tempurmatrassen en maandverband

Op een ander kanaal heeft een poetsvrouw een moord gepleegd
Ze zwaait met een bot mes in haar bebloede handen
Het lijk is echter nergens te zien
Iconische tv-personages bestaan uit niets dan leugens
dat peperden mijn ouders me van jongs af aan in

Voor het slapengaan tel ik de kogels onder mijn kussen
Het zijn er twee
Ik roep mijn ouders om me van het aantal te vergewissen
Mijn moeder zegt: het zijn er twee
Mijn vader zegt: het zijn er drie
Ik bid om de komst van de tandenfee
Hopelijk is ze haar zaklamp vergeten
In het donker durft men zich tussen tand en kogel te vergissen

Ze heeft een pistool om je kop eraf te knallen
Het is de stem van mijn moeder in een droom
Ik schrik wakker en ga een glas water drinken

Wanneer ik me weer te slapen leg
droom ik over een oorlogsfregat
Mijn moeder bungelt uit het arendsnest
Mijn vader heeft het geschopt tot kapitein
Hij is een geest met een lap voor zijn oog
In mijn hand liggen een pistool en de laatste kogel

Eerst moeten we vechten
Niemand weet hoe lang
Eerst moeten we vechten voor ons belang
Zingen de dronken mariniers?