Ever

Ever

In een dorp worden ouderen naar een berg gebracht

door hun kinderen tijdens de winter

van hun zeventigste levensjaar. Ze worden naar een berg gebracht

om te sterven. Ze vertrekken onmiddellijk.

                        Op latere leeftijd vormen everzwijnen geen last meer

                        voor de maatschappij. Liever zie ik hen uitbreken,

                        kuddes tegelijkertijd, de vrijheid zoeken in de bossen. 

                        Zo klinken de woorden van de jager.

Door het raam van een stacaravan ziet een vrouw

een man, een oude man met koffers onder de arm. 

Wilt u koffie? Ik kan koffie maken. Ik kan maken: cappuccino, lait russe, macchiato. 

Wilt u thee? Early Grey, Engelse thee, groene thee. Of liever ijskoude koffie.

De oude man strompelt door de storm naar de stacaravan. 

Achter het raam bewegen de lippen van een vrouw. 

Ik drink liever sinaasappelsap. Oranje is mijn favoriete kleur,

maar zwart is mooier. Wilt u bruisend water? 

                        Ze zijn een moeilijk te bejagen soort. Hun uitbreiding is onstuitbaar

                        dankzij de zachte winters. De geesten zijn rijp voor een terugkeer. 

                        Mocht u er een tegenkomen, gebruik dan uw gezond verstand.

                        Ze hebben een positieve invloed op de bossen. 

In een dorp aan de voet van een berg danst een jongeman

de dodendans. Hij zakt steeds dieper in de grond. Opnieuw begint het

te sneeuwen. Hij smelt de vlokken op zijn tong. Onafgebroken 

zegt hij: ik ben echt gelukkig. 

De oude man krijgt te drinken van de minnares van de buurman.

De echtgenote begrijpt het bedrog buitenshuis, rillend van de kou.

Vanuit het bos ziet ze een verlicht woonkamerraam waarin haar man

de vrouw van de enige andere stacaravan kust. 

                        Ze leven in de omgeving van mensen. Dat kan problemen geven.

                        Hun aanwezigheid is verdedigbaar. We aanvaarden hen

                        als inheems grofwild. De jacht is geopend in de winter, 

                        maar bejaging is het hele jaar mogelijk. Wie goed luistert, kan het horen. 

De dansende jongeman ziet tijdens de storm een vrouw

op een bank. Ze zit op een bank naast de deur

van een stacaravan van een man en diens echtgenote. 

In haar armen wiegt ze een everzwijn.