Het internet bulkt van de goede teksten over de kunst van het schrijven. Jammer genoeg verdwijnen de meeste daarvan al gauw tussen de digitale plooien. Ik heb er vijf voor jou gered.
Waarom: In een zeer kort verhaal (zkv) staat geen woord te veel. Lydia Davis, de zkv-schrijfster van het moment, weet dat als geen ander. In dit stuk laat ze de ontstaansgeschiedenis zien van In a House Besieged. Ze legt de eerste naast de laatste versie en motiveert haar redactionele keuzes. Een beeld dat niets toevoegt of voor verwarring zorgt, wordt onverbiddelijk geschrapt.
Welk citaat moet je onthouden: In those days, I said that flies 'crept,' whereas now, after reading Nabokov on flies, I would never say that - they do not creep, but walk.
Wie: Lydia Davis, een Amerikaanse schrijfster. Ze staat ook bekend om haar vertalingen van Franse klassiekers naar het Engels. In 2013 won ze de Man Booker International Prize.
Site: The Atlantic, een Amerikaans magazine en digitaal platform. The Atlantic brengt nieuws over buitenlandse zaken, politiek, economie en culturele trends.
Ga naar het stuk
2. Failing to write a novel in the most distraction-free place on earth
Waarom: Na een succesvol traject creatief schrijven beloont de universiteit van Boston de jonge auteur Nell Stevens met een beurs. Met dat geld kan ze drie maanden lang in een schrijversresidentie naar keuze verblijven. Ze kiest voor de Falklandeilanden in de winter, een plek waar rond die tijd van het jaar weinig te beleven is. Ze wil er ongestoord schrijven aan een roman. Begin 2017 debuteerde Nell bij uitgeverij Penguin met Bleaker House, een boek over het falen van het schrijven van een roman.
Welk citaat moet je onthouden: Stalled toward the end of her term on the island, Stevens consults the outline she produced with optimism weeks earlier, only to find that under the heading 'Climax & Resolution' she has written the useless injunction: 'Work this out! Everything comes together and all the questions are answered.'
Wie: Rebecca Mead, huisschrijfster van The New Yorker.
Site: The New Yorker, een Amerikaans magazine dat een mix van reportages en commentaren over actuele kwesties brengt, maar ook fictie en poëzie.
Ga naar het stuk
3. De woorden en de dingen
Waarom: Ooit al eens gehoord van de Sapir-Whorf-hypothese? Volgens die hypothese is er een verband tussen onze taal en ons denken. Taal zou de manier bepalen waarop je de wereld waarneemt. Die hypothese grijpt Marja Pruis aan om het te hebben over de film Arrival, voetballer Patrick Kluivert, filosoof Jaap van Heerden en tot slot, aan de hand van een bizarre anekdote over een bezoek aan een naaktstrand, de dichter Fernando Pessoa.
Welk citaat moet je onthouden: De Hopi-indianen zouden meer respect hebben voor de natuur, omdat zij werkwoorden hadden voor verschijnselen waar wij alleen maar zelfstandige naamwoorden voor hebben, zoals onweer, lawaai, storm.
Wie: Marja Pruis, een Nederlandse journaliste, essayiste en romanschrijfster. In 2013 won ze de Jan Hanlo Essayprijs voor Kus me, straf me.
Site: De Groene Amsterdammer, het oudste opinieblad van Nederland met commentaren over politiek, maatschappij, cultuur en literatuur.
Ga naar het stuk
4. On terrible writing advice from famous writers
Waarom: Lijstjes doen het goed op het internet. Voor lijstjes met schrijfadvies is dat niet anders. Je weet heus wel dat die bestseller niet in zeven eenvoudige stappen op papier staat, maar toch klik je ... voor het geval dat. Alle adviezen ten spijt, zit je als schrijver uiteindelijk alleen voor het witte blad. Op elke regel bestaan immers veel uitzonderingen. Daar zou je neerslachtig van kunnen worden of ontzettend strijdlustig. Als schrijver ben je vrij, onder andere om tegen elke (ongeschreven) regel stevig te zondigen.
Welk citaat moet je onthouden: Advice often robs us of the things we love.
Wie: Danielle Dutton, een Amerikaanse schrijfster en uitgeefster.
Site: Literary Hub, een site die de beste online teksten over literatuur bundelt en op een overzichtelijke manier presenteert.
Ga naar het stuk
5. 10 tips on writing from David Ogilvy
Waarom: Want aan een goed lijstje kan niemand weerstaan. In 1982 stuurde reclamemagnaat David Ogilvy een interne memo* naar zijn werknemers met als titel Hoe te schrijven. Tien poepsimpele tips waarvan je denkt dat je ze al lang toepast ... tot je plots een oude e-mail vol fouten onder ogen krijgt waar (warempel!) jouw naam onder staat. O ja, dat was die e-mail die je vergat na te lezen (tip 7). De tips zijn niet alleen handig voor het schrijven van zakelijke teksten, maar ook voor proza en zelfs poëzie. In menig (overheids)bedrijf zou de oorspronkelijke memo, inmiddels 35 jaar oud, nog eens de ronde moeten doen. Wat me eraan doet denken: heb jij onlangs ook je belastingbrief gekregen?
*Dat is ongeveer hetzelfde als een e-mail, maar dan op papier en trager.
Welk citaat moet je onthouden: 10. If you want ACTION, don't write. Go and tell the guy what you want.
Wie: Maria Popova, een Bulgaarse blogger, schrijfster, lezer en criticus.
Site: Brain Pickings, een blog tjokvol interessante stukken over kunst, wetenschap, psychologie, filosofie, geschiedenis, politiek, antropologie en meer.
Ga naar het stuk
lijstjes, ook mijn ding!
BeantwoordenVerwijderen